Vrijwilliger in beeld | Huub Langedijk

Vrijwilliger in beeld | Huub Langedijk

“O, er steekt hier een spijkertje uit deze pallet. Die moet even weggewerkt worden.” Als we Huub Langedijk (32) tegenkomen, staat hij hard te timmeren bij Groep Oekraïne. Gewapend met strooien hoed tegen de zon, bouwvakbuideltas om z’n heup en hamer in z’n hand.

Hoe lang hij al meedoet? “Ik weet het eigenlijk niet zo goed. Waarschijnlijk een jaar of 6, 7. Maar het voelt veel langer”, vertelt hij. Eigenlijk zou Huub dit jaar niet meer meedoen. “Ik heb mijn eigen Kinderdorp thuis. Op de Heerenweide in Spanbroek bouw ik mijn eigen huis.” Toch handig die Kinderdorp ervaring.

Toen er zondag op het laatste moment een aantal vrijwilligers afzegden, werd Huub gebeld door het bestuur. “Of ik toch nog een aantal dagen mee wilde timmeren. “En ja, het Kinderdorp-bloed kruipt waar het niet gaan kan, dus ik ben hier nu toch wee dagen aan het timmeren.”

Helpen waar nodig
Eigenlijk timmert Huub mee bij groep 10, de melige melkweggetjes. “Daar heb ik gister en vanmorgen al lekker getimmerd. Vandaag ben ik rond lunchtijd richting Groep Oekraïne gegaan. Daar doen elf kinderen mee die nu in onze gemeente wonen. Zij hebben enorm enthousiaste vrijwilligers, ook uit Oekraïne, maar zonder Kinderdorp-ervaring, dus wat extra hulp was handig.”

Het dak erop
“Waar de Oekraïense kinderen gister flink hebben getimmerd, moest vandaag het dak erop. En dat is toch wel een lastig klusje als je dat nooit gedaan hebt. De kinderen blijven slapen, dus het moet ook stevig in elkaar zitten. Samen met Mike gaan we vandaag aan de slag. Ook vrijwilliger Daan Visser komt af en toe kijken. “Hij is een goede tolkt; er is een kindje die wat Spaans spreekt. Dat spreek ik zelf ook een beetje, maar Daan kan dat veel beter. Het ene kindje vertaalt het dan weer door in het Oekraïens. Wel zo makkelijk om elkaar dan te helpen.”

Bij de daken moeten Mike en Huub het vandaag zonder hulp doen. De kinderen zijn even niet te bekennen bij de hut. “Zij genieten vandaag vooral van de andere activiteiten. Ik heb begrepen dat ze het heel leuk vinden.”

Mooiste moment
De ervaren vrijwilliger heeft al heel wat mooie momenten meegemaakt; de meest bijzondere ervaring was in 2019. “Ik was toen vrijwilliger op de laatste bovenbouwgroep. Een vrij grote groep. Naast ons zat nog een bovenbouwgroep. We hebben toen beide groepen bij elkaar gevoegd en een middenplein gecreëerd, in de hoop dat we beter de kinderen in de gaten konden houden met meer vrijwilligers.”

“Natuurlijk denk je vooraf: verliezen we zo niet meer het overzicht over de kinderen? Want de veiligheid staat toch voorop. Als oudere vrijwilliger weet je ook dat je die verantwoordelijkheid moet nemen. We zijn hier niet alleen voor ons eigen plezier, we zijn hier vooral voor de kinderen. Uiteindelijk pakte alles heel goed uit en was er een heel mooie ervaring en vooral gezellig met zo’n grote groep.”

Met elkaar
Als we Huub vragen wat hij het allerleukste vindt, is hij heel duidelijk: “Ik kom hier om te timmeren. Het is toch geweldig om die blije gezichtjes te zien, de trots als ze naar hun hut kijken. Maar ook de gezelligheid met vrijwilligers onderling, de nieuwe mensen die je hier leert kennen, want ondanks dat ik uit de regio kom, blijk ik echt niet iedereen te kennen. Veel vrijwilligers komen voor het avondprogramma, maar Kinderdorp gaat om veel meer. Het gaat er echt om om  met elkaar er iets leuks van te maken.”